ตอนที่ 4 Cut ของขวัญbkpp
กวินทร์ตัดสินใจดึงคนช่างยั่วลงมาประกบจูบราวกับโหยหาริมฝีปากแสนหวาน
ทั้งคู่ผลัดกันดูดดึงริมฝีปากจนเกิดเสียงที่ไม่ค่อยน่าฟังแต่มันกลับสร้างความเสียวซ่านให้กับคนทั้งสองที่กำลังบดจูบกันอยู่ในตอนนี้
เสื้อผ้าของกวินทร์หลุดหายไปจากร่างกายตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่ทราบได้
คนตัวโตจัดการจับพลิกให้ร่างบางลงมาอยู่ด้านล่างแทนที่เขา ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายที่ขึ้นคร่อมพัดชาแทน
“อื้อ...หมอ...”
“รู้เหรอว่าผมเป็นหมอ...”
“อื้อ...รู้”
“แล้วรู้ไหมว่ากำลังจะโดนอะไร...”
พัดชาส่ายหน้าเป็นคำตอบแต่สายตาที่ส่งออกไปนั้นไม่ได้เป็นอย่างคำตอบเลยสักนิด
เพราะริมฝีปากที่เพิ่งผ่านการจูบกันมาอย่างมาราธอนกำลังโดนเจ้าของมันกัดอยู่ในตอนนี้ราวกับกำลังจะตอบเจ้าของคำถามอยู่กลายๆว่าเขาเองก็พร้อมแล้วสำหรับเรื่องอย่างว่า...
“อย่ากัดปาก...”
“ทำไม หมออยากกัดเราบ้างเหรอ...”
“หึ...”
กวินทร์ยิ้มเจ้าเล่ห์ ช่างไม่รู้เสียเลยว่าการที่ตัวเองกัดริมฝีปากแบบนั้นมันช่างยั่วอารมณ์เขาขนาดไหน
“ว่าไงหมอ...อยากกัดเราเหรอ”
“เรียกพี่”
“หื้ม?”
“เรียกพี่ว่าพี่...”
“อยู่ในความฝัน อย่าบังคับกันซี...”
น้ำเสียงออดอ้อนถูกส่งไปยังคนตรงหน้า
พัดชาก็ยังคงเข้าใจอยู่แบบนั้นว่าในเวลานี้เขากำลังฝันอยู่
และมันก็เป็นฝันที่น่าตื่นเต้นมากๆในเวลานี้
“นะคะ...เรียกพี่หมอนะคนเก่ง”
“อื้อ...หมอ...”
กวินทร์ไม่ได้อยากรอฟังคำตอบจริงจังนักหรอก
เพราะไม่ว่าคนตัวเล็กจะเรียกหรือไม่เรียกเขา อย่างไรคืนนี้พัดชาก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี
คุณหมอหนุ่มก้มลงไปคลอเคลียกับซอกคอที่แสนหอมหวาน
เขาสูดกลิ่นอายความหอมที่ออกมาจากแอ่งชีพจรจนชุ่มปอดก่อนจะวาดลิ้นไปตามซอกคอราวกับกำลังต้องการพิสูจน์ว่านอกจากความหอมที่ได้รับแล้วมันจะหวานละมุนด้วยหรือไม่
และเขาก็ได้คำตอบ...
“ถ้าไม่เรียกพี่หมอ หนูจะโดนทำโทษนะ...”
“หนู?”
“ใช่ค่ะ หนูพัดชานั่นแหละ...จะโดนพี่หมอลงโทษ”
“เราไม่กลัว”
“แล้วถ้าพี่หมอจับของหนูรูดแบบนี้
หนูกลัวไหมคะ”
“อะ...อื้อ.อ...”
“พี่หมอแค่จับเองนะ หนูครางแล้วเหรอ
หื้ม...”
“ส..เสียว หนูเสียว...”
พัดชาเริ่มรู้สึกว่ามันเหมือนความจริงมากกว่าความฝันเกินไปแล้ว
ทำไมเขาถึงได้รู้สึกแบบนี้ได้ล่ะ มันคือความฝันนี่
ทำไมร่างกายเขาถึงได้ตอบสนองกับคนในฝันมากมายขนาดนี้ เพียงแค่คนที่อ้างตัวเป็นหมอเอามือมาจับส่วนนั้นแล้วรูดเพียงไม่กี่ทีก็แทบจะทำให้เขาเสร็จ...
เขาไม่เคยมีอะไรกับใคร แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าควรต้องทำอย่างไรต่อไปกับความฝันนี้
หรือเขาควรจะปล่อยให้ตัวเองฝันแบบนี้ต่อไปหรือตื่นขึ้นมารับรู้ความจริง สมองของพัดชาเริ่มไม่สั่งการเมื่อคนในความฝันเร่งจังหวะรูดเจ้าแก่นกายสีหวานของเขาเร็วขึ้นเรื่อยๆ
จนเขาแน่ใจว่าเสียงครางที่ดังออกมาจากปากเขานั้นไม่ใช่ความฝันอย่างแน่นอน
“ของหนูสวยจังเลยค่ะ ถ้าพี่หมอขอชิมหนูจะให้ไหมนะ...”
“อื้อ...ชิม ชิมอะไร...”
“ก็ชิมตรงนี้ไง พี่หมอจะชิมแล้วนะ...”
“อ..อ๊า...อ๊า... เสียวเกินไปแล้ว”
คุณหมอหนุ่มที่กำลังก้มต่ำลงไปที่กลางหว่างขาของคนตัวเล็กก็พบเข้ากับแท่งร้อนสีหวานที่เขาเพิ่งกำรูดเล่นไปเมื่อครู่
ตอนนี้ที่ปลายแท่งมีน้ำสีขาวขุ่นซึมออกมามันน่าจะเกิดจากสิ่งที่เขาเพิ่งทำให้ไป แค่มองก็ทำให้เขาอยากลิ้มรสแล้วว่ามันจะหวานเหมือนหน้าตาของเจ้าของหรือไม่
กล่าวขออนุญาตเป็นพิธีเท่านั้นเพราะถึงอย่างไรคุณหมอจอมเจ้าเล่ห์ก็ต้องจัดการชิมของหวานตรงหน้านั่นอยู่ดี
สุดท้ายแล้วเจ้าแท่งร้อนสีหวานแสนน่ารักนั่นก็หายเข้าไปอยู่ในโพรงปากของคนตัวโตจนหมด
“อื้อ...อย่าดูดแบบนั้น อ๊า...”
กวินทร์จัดการดูดกินแท่งสีหวานของคนตัวเล็กอย่างพัดชาด้วยความเอร็ดอร่อยโดยที่ไม่นึกรังเกียจ
กับคนอื่นที่เคยผ่านมาเขาไม่เคยทำให้แบบนี้เพียงแค่เล้าโลมกันนิดหน่อยแล้วก็จัดการเลย
เสร็จแล้วก็ต่างคนต่างแยกย้าย ผิดกับคนใต้ร่างที่เขาอยากมอบทุกสัมผัสเพื่อให้พัดชาได้รับความสุขมากที่สุด...
“แตกแล้ว...
ดูสิคะน้ำของหนูเลอะเต็มปากพี่เลย แต่ไม่เป็นไรนะพี่กลืนหมดแล้ว”
“อึก... เราไม่ไหว...”
“หื้ม? เราเหรอ...
เมื่อกี้ยังแทนตัวเองว่าหนูอยู่เลยนะ”
“.............”
“หนูอยากลองชิมแบบพี่หมอบ้างไหมคะ”
“ชิม...แบบไหน”
“แบบนี้ไงคะ...”
กวินทร์จัดการให้ตัวเองลงไปนอนแทนที่คนตัวเล็กแล้วจับให้อีกฝ่ายลงมาอยู่ที่กลางหว่างขาของเขาแทน
“ลองดูนะ พี่หมอรู้ว่าหนูทำได้...”
“ทำ..ทำยังไง...”
สายตาแสนใสซื่อบริสุทธิ์ถูกส่งไปถามคุณหมอจอมเจ้าเล่ห์มีแวบหนึ่งที่กวินทร์คิดจะเปลี่ยนใจและหยุดทุกกิจกรรมตรงหน้านี่เสีย
แต่ด้านมืดมันกำลังส่งเสียงร้องบอกให้เขาไปต่อและแน่นอนว่าเขาเชื่อเสียงด้านมืดนั่นอย่างแน่นอน
“หนูเห็นแท่งนี่ไหม...ค่อยๆอมเข้าไปนะ”
“อื้อ...”
“เก่งมากเด็กดี หนูลองดูดดูนะคะ”
“อึก...”
“อ่า...แบบนั้นแหละค่ะคนเก่ง...”
พัดชาทำตามที่กวินทร์สอนอย่างว่าง่ายไม่ว่าเขาจะให้ทำสิ่งใดพัดชาก็ไม่ปฏิเสธแถมยังทำออกมาได้อย่างดีเยี่ยมเสียด้วย
จากที่งกๆเงิ่นๆอยู่พักใหญ่คนตัวเล็กก็จับทางได้
ยิ่งได้ยินเสียงคนตัวโตร้องครางดังขึ้นเรื่อยๆก็ยิ่งชอบใจและเพิ่มแรงดูดให้หนักกว่าเดิม
“อ้า...เบาหน่อยค่ะเด็กน้อย ซี๊ด...”
มีหรือคนที่ชอบความท้าทายอย่างพัดชาจะยอมฟัง
ยิ่งร้องห้ามเขาก็ยิ่งทำสิ่งตรงข้าม นอกจากจะดูดให้แรงขึ้นแล้วเขายังแกล้งใช้ฟันครูดไปตามแท่งเอ็นที่ขยายใหญ่ขึ้นจนคับปากของเขาด้วยเสียเลย
นั่นยิ่งสร้างความทรมานอันแสนสุขสมให้กับคุณหมอหนุ่มเป็นอย่างมาก
บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ !!!
เสียงดูดดึงอันเลี่ยนหูดังออกมาเป็นระยะๆตามจังหวะที่ริมฝีปากบางกลืนกินแท่งเอ็นเอาไว้จนสุดท้ายกวินทร์ก็ไม่อาจกักเก็บความทรมานจากการที่ถูกออรัลนี้ไว้ได้ น้ำรักที่ถูกกักเก็บมาทั้งหมดก็ถูกปลดปล่อยออกมาจนเต็มช่องปากของคนตัวเล็ก
พัดชาตกใจจนทำอะไรไม่ถูกที่จู่ๆก็มีน้ำอะไรก็ไม่รู้พุ่งเข้ามาจนล้นปากของเขา
เขาไม่รู้จะต้องทำอย่างไรกับเจ้าน้ำขาวๆรสชาติแปร่งๆนี่
นี่คือความฝันจริงๆใช่ไหมทำไมมันชักจะเริ่มเหมือนความจริงเข้าไปทุกที
“อื้ม...พี่หมอแตกแล้ว หนูกลืนได้ไหมคะ”
“อื้อ...”
คนตัวเล็กพยักหน้าและทำตามที่คุณหมอเอ่ยปากบอกอย่างว่าง่ายก่อนจะจัดการกลืนน้ำขาวๆที่อยู่ในปากนี่ลงไปจนหมด
ถึงรสชาติมันจะแปลกๆแต่ก็ไม่ได้แย่สักเท่าไหร่เขากลืนได้ และกลืนหมดด้วย...
“เก่ง...”
คุณหมอหนุ่มแทบจะอดใจไม่ไหวแล้วกับท่าทีแสนซื่อและไร้เดียงสาของพัดชา
เขาอยากขย้ำเสียให้รู้แล้วรู้รอด
“ต่อไปหนูต้องเจอของจริงแล้วนะ พร้อมไหม”
“ของจริง...แบบไหน”
“หนูลงมานอนตรงนี้สิคะ”
“เรามึนหัว...”
“เหรอคะ...เดี๋ยวพี่หมอรักษาให้นะ
หนูก็จะหายมึน”
“อื้อ...”
พัดชาล้มตัวลงไปนอนตามที่คุณหมอบอก
ตอนนี้ไม่ว่าคุณหมอจะจับให้เขาไปซ้ายเขาก็ไปซ้าย จะจับให้เขาไปขวาเขาก็ไปขวา
สุดท้ายแล้วพัดชาก็ลงมานอนเคียงข้างกับคุณหมอจนได้...
“หนูต้องนอนคว่ำแบบนี้นะ...”
“อ...อื้อ...”
“พี่หมอจะเอาหมอนสอดไว้ใต้ท้องหนูนะคะ
จะได้ไม่เจ็บมาก...”
“มันจะเจ็บด้วยเหรอ เราไม่เอาแล้วได้ไหม”
“เจ็บนิดเดียวค่ะ เชื่อพี่หมอนะคะเด็กดี...”
หลังจากที่จัดการสอดหมอนเข้าไปรองใต้ท้องของพัดชาเรียบร้อยแล้วกวินทร์ก็ก้มลงไปจูบขมับของคนน้องเบาๆราวกับกำลังปลอบประโลมไม่ให้อีกคนตื่นกลัว
“ตรงนี้ของหนูสวยมากเลยนะ... มีน้ำไหลออกมาด้วย...”
“น..น้ำ? น้ำอะไร...”
“ก็...น้ำรักของหนูไงคะ พร้อมแล้วใช่ไหม”
“ม..ไม่ ไม่รู้...”
“แล้วตอนนี้หนูรู้สึกยังไงคะ...”
ถึงแม้ว่าปากจะถามคำถามแต่คุณหมอหนุ่มกลับไม่หยุดสาระวนอยู่กับรอยจีบสีหวานตรงหน้า
ยิ่งกดนิ้วลงไปเบาๆก็ยิ่งทำให้มีน้ำหวานซึมออกมาไม่หยุด
ถ้าหากจะขอชิมก่อนจะเป็นไรไหมนะ...
“มวน..มวนท้อง...”
“น้ำของหนูเยิ้มออกมาไม่หยุดเลยนะ
แบบนี้เขาไม่เรียกมวนท้องรู้ไหม แต่เขาเรียกว่า...เสียว”
“ร..เรา...อื้อ..คุณทำอะไร อ๊ะ...”
ความรู้สึกเสียวซ่านถูกก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วทันทีที่ลิ้นร้อนของหมอกวินทร์สัมผัสเข้ากับรอยจีบที่กำลังหลั่งน้ำแห่งความสุขสมออกมา
ใช่แล้ว... คุณหมอหนุ่มที่ไล้วนนิ้วอยู่แบบนั้นก็อดใจไม่ไหวขอลงไปลองลิ้มชิมน้ำหวานที่กำลังผลิตออกมาจากเกสรดอกไม้สีหวานนี่เสียหน่อย
พัดชาดิ้นพล่านราวกับถูกของร้อนเมื่อลิ้นอุ่นๆของคุณหมอพาดผ่านไปยังจุดสำคัญ
ไม่เพียงแค่เลียวนอยู่แบบนั้นเท่านั้น แต่คุณหมอหนุ่มกลับกดลิ้นเข้าไปในร่องรักสีหวานนั่นเสียนี่จนคนที่ถูกกระทำร้องครางไม่เป็นภาษา
“หวาน หวานมาก...”
“ไม่ไหว อะ...อ๊า... คุณช่วยด้วย
อื้อ....”
“ให้พี่หมอช่วยแบบไหนดีนะ...”
“เราต้องการ..ต้องการที่มันมากกว่าลิ้น...”
“หึ...ได้สิคะ พี่หมอจะรักษาหนูแล้วนะ”
“อ..อื้อ...”
กวินทร์ยันตัวขึ้นเต็มความสูงก่อนจะคุกเข่าแล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกึ่งกลางระหว่างขาของพัดชา
ก่อนจะจับให้ขาเรียวสวยของคนที่นอนคว่ำอยู่แยกออกจากกันช้าๆ เขาจับแท่งเอ็นของตัวเองรูดเข้ารูดออกเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนสองสามครั้งทั้งที่ความจริงแล้วมันปวดหนึบจนอยากจะเข้าไปหาความอ่อนนุ่มของคนใต้ร่างนี้ตั้งนานแล้ว
ติดเพียงแค่เขายังอยากให้คนตัวเล็กพร้อมมากกว่านี้
“อย่าเกร็งนะคะ พี่หมอจะใส่เข้าไปแล้วนะ”
“กวินทร์จัดการกดส่วนหัวเข้าไปในร่องรักสีหวานที่ปิดสนิท
ดูก็รู้ว่าไม่เคยมีสิ่งแปลกปลอมในเคยผ่านเข้ามาและแน่นอนว่าเขาคือคนแรกความรู้สึกภูมิใจเกิดขึ้นในทันทีที่ส่วนปลายแท่งเข้าไปภายในรอยจีบนั่นได้สำเร็จ
“อึก...เจ็บ ไม่เอาแล้ว ฮึก...”
“ชู่วส์....นิดเดียวนะคะ
นี่เพิ่งเข้าไปได้แค่หัวเองนะ อดทนสิคะ”
“ฮึก...เราเจ็บ นี่ไม่ใช่ความฝันนี่!!!”
ในตอนนี้พัดชาเริ่มจะรู้ตัวแล้วว่าสิ่งที่เขาได้เจอมาตลอดทั้งคืนนั้นคือเรื่องจริง
และเขาก็กำลังจะมีอะไรกับผู้ชายจริงๆ
“ฝันอะไรกันหื้ม...”
“คุณเอาออกไปเถอะนะ ฮึก...เราเจ็บ”
กวินทร์เองก็อยากจะทำตามคำขอของคนใต้ร่างแต่ก็ดูเหมือนว่าเขามาไกลเกินกว่าที่จะหยุดยั้งได้แล้ว
สุดท้ายคนตัวโตก็เลือกที่จะกดส่วนที่เหลือเข้าไปจนสุดลำซึ่งมันส่งผลให้คนตัวเล็กแทบจะสร่างเมาในทันทีเพราะเหมือนร่างกายของพัดชาแทบจะฉีกขาด
“อ๊า!!! เจ็บ”
“พี่ขอเอาไว้แบบนี้ก่อนนะ ถ้าหนูหายเจ็บแล้วบอกให้พี่ขยับนะคะ”
“ฮือ...คุณเอาออกไปได้ไหม เราไม่ไหว...”
“ไม่ได้แล้วค่ะ ถ้าพี่เอาออกตอนนี้เราจะบาดเจ็บด้วยกันมากกว่านี้
หนูอดทนอีกนิดนะ”
“ฮึก...อื้อ....”
ร่างกายของพัดชาเริ่มปรับตัวให้เข้ากับขนาดความใหญ่โตของคนด้านบน
เมื่อรู้สึกว่าในตอนนี้มันไม่ได้เจ็บเหมือนครั้งแรกที่เขาสอดใส่เข้ามาแล้ว
คนตัวเล็กจึงกล้าที่จะเอ่ยปากร้องขอออกไป
“ค..คุณ ขยับ ขยับหน่อย...”
“ไหวแล้วนะ...”
“อ..อื้อ.. ไหว เราไหว”
“งั้นพี่ขยับนะคะ...”
คุณหมอที่ในตอนนี้ต้องถนอมคนใต้ร่างเป็นอย่างมาก
เพราะเขายังไม่แน่ใจว่าจะสามารถใช้แรงได้มากน้อยขนาดไหน
เขาขยับแท่งเอ็นออกช้าๆจนเกือบสุดแล้วกดกลับเข้าไปใหม่
“อื้อ...”
“ซี๊ด... หนูอย่ารัดพี่แน่น”
“ร..เราเปล่ารัด อ๊ะ...”
พัดชาที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองเป็นอะไรยิ่งกวินทร์ขยับแท่งเอ็นร้อนๆนั่นเข้าออกในร่องรักของตัวกลไกลภายในร่างกายมันบังคับให้เขาต้องขมิบร่องเอาไว้เพื่อให้เจ้าแท่งนั้นอยู่ในร่องรักเขาให้นานที่สุด
คนตัวโตเองก็ไม่น้อยหน้า
ยิ่งเห็นว่าแท่งเอ็นของตัวเองโดนรัดเขาก็ยิ่งต้องขยับให้แรงขึ้นอีกเพราะขืนปล่อยให้ตัวเองโดนรัดอยู่แบบนี้คงได้แตกออกมาอีกน้ำเป็นแน่
ปึก ปึก ปึก !!!
เพียงไม่นานสองร่างที่เริ่มปรับสมดุลร่างกายให้คุ้นชินกันก็ขยับร่างใส่กันไม่ยั้งราวกับกำลังหิวโซ
เสียงเนื้อที่กระทบกันดังลั่นไปทั่วทั้งห้องพักสุดหรูสลับกับเสียงร้องครางด้วยความสุขสม
“แรง.. ขอแรงกว่านี้ อื้อ...”
“ได้สิคะ พี่จัดให้”
"อะ..อ๊า...อ๊า..."
ปัก ปัก ปัก !!!
เมื่อขอมามีหรือว่าจะไม่จัดให้
เพราะนอกจากร่างกายจะเริ่มคุ้นชินกันแล้วทั้งเขาและพัดชาก็เพิ่งค้นพบว่าเราทั้งคู่นั้นชอบแบบแรงๆแค่ไหน
ไม่มีแล้วคนที่ร้องครวญครางให้เขาเอาเจ้าแท่งเอ็นขนาดใหญ่นี่ออกไปให้พ้นทาง
มีแต่ปากที่พร่ำร้องขอให้เขากระแทกเข้าไปให้แรงกว่าเดิมเท่านั้น
รอยจีบสีหวานที่แปรเปลี่ยนเป็นเป็นสีแดงยิ่งพอมันได้กลืนกินแท่งเอ็นของเขาเข้าไปจนหมดลำมันยิ่งทำให้เขาอยากจะทำรักกับคนใต้ร่างทั้งคืน
เพราะมันเป็นภาพที่สร้างความตื่นตัวให้กับเขาเป็นอย่างมาก
“ซี้ด...เมีย สุดยอดไปเลย”
“อ..อ๊ะ อ๊า... แรงๆ แรงอีก”
น้ำรักหยดสุดท้ายถูกปล่อยเข้าไปจนเต็มท้องของร่างบาง
กวินทร์ค่อยๆชักเจ้าแท่งเอ็นออกมาจากรอยจีบช้ำแดงตรงหน้าก่อนที่น้ำรักที่เขาปล่อยเข้าไปจะไหลเยิ้มตามออกมาพร้อมกับคราบเลือดที่เป็นเครื่องยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าเขานั้นคือคนแรกของพัดชา
ส่วนคนตัวเล็กที่โดนกระทำมาทั้งคืนในตอนนี้ก็ได้หลับไปแล้วโดยที่ไม่แม้แต่จะได้ทำความสะอาดร่างกายของตัวเองเลยสักนิด
แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาเท่าไรนักเพราะคุณหมอกวินทร์จัดการทำความสะอาดให้ทุกส่วนในร่างกายของพัดชาตอนนี้เหมือนแทบจะเพิ่งอาบน้ำมาใหม่
ติดก็ตรงที่คราบน้ำรักที่เลอะอยู่บนกลางเตียงนั่นแหละที่ทำให้เขาทั้งคู่ไม่สามารถนอนได้สะดวก
กวินทร์จึงจัดการดึงคนตัวเล็กให้ชิดมาอีกฝั่งก่อนจะล้มตัวลงนอนกอดอีกคนไว้แน่นแล้วหลับไปพร้อมกัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น